Binge eating i compulsive overeating to kolejne pojęcia, które funkcjonują w słowniku zaburzeń odżywiania się obok m.in. anoreksji, bulimii czy ortoreksji.
Binge eating tłumaczone jest jako: „zaburzenie odżywiania z epizodami niekontrolowanego objadania się”, „obżarstwo napadowe” lub „zespół gwałtownego objadania się”, a compulsive overeating jako „kompulsywne objadanie się”. Skąd się biorą? Naukowcy uważają, że przyczyny trzeba upatrywać w kombinacji genów, a także osobistych doświadczeniach i przeżywanych emocjach. Często któreś z tych zaburzeń występuje wraz z depresją. Łączy się je także z modelem rodziny, w którym jedzenie traktowane jest jako środek łagodzenia konfliktów, nagroda dla dzieci, albo wokół niego organizowany jest czas.
Płynna granica
A jakie są różnice pomiędzy binge eating a compulsive overeating? Granica jest dość płynna, gdyż oba te pojęcia jednak wiele łączy. Cechy wspólne to m.in.:
- epizodyczne występowanie napadów, czyli objadanie się dużą ilością jedzenia, znacznie przekraczającą dzienne zapotrzebowanie,
- sama czynność jedzenia wykonywana jest szybko, niedbale, inaczej niż podczas spożywania normalnych posiłków,
- napady odbywają się z reguły w samotności, a po nich przychodzi poczucie winy, wstydu i zażenowania,
- zarówno binge eating, jak i compulsive overeating skutkują nadwagą i otyłością, a także definiowane są jako uzależnienia od jedzenia,
- podobnie jak inne zaburzenia odżywiania wywołują poczucie izolacji, niższej samooceny, niechęci, lęku. Te uczucia osoba, która boryka się z zaburzeniami stara się złagodzić kolejnymi napadami lub objadaniem się.
Różnice
Cechy typowo charakterystyczne dla binge eating:
- napady obżarstwa najczęściej występują wtedy, gdy pojawia się smutek, żal, nuda, stres i nie ma znaczenia rodzaj spożywanego pokarmu,
- napady są często planowane lub organizowane,
- osoby, których dotyczy ten problem z reguły mają negatywny stosunek do jedzenia, spożywają posiłki w samotności, wstydzą się samej czynności jedzenia,
- – brak jest zachowań kompensacyjnych, czyli prowokowania wymiotów, stosowania środków wymiotnych, intensywnych ćwiczeń fizycznych,
- chory nie próbuje kontrolować przyrostu wagi,
- jedzenie traktowane jest jako temat tabu i wpływa również na unikanie spotkań z innymi ludźmi.
Cechy wyróżniające compulsive overeating:
- napady są efektem nieradzenia sobie z różnymi lękami, obawami przed czymś, co dopiero nastąpi, dochodzi do nich pod wpływem wewnętrznego przymusu,
- osoby z compulsive overeating nie unikają spożywania posiłków z innymi, ale nie jedzą wówczas zbyt wiele,
- oprócz napadów, osoby, które borykają się z tym problemem mają tendencję do podjadania oraz fantazjowania na jego temat,
- tematem tabu jest przyrost masy ciała,
- tendencja do jedzenia produktów z coraz większą zawartością cukrów i tłuszczów.
Binge eating dwa razy częściej dotyka kobiety niż mężczyzn, a w przypadku compulsive overeating jest odwrotnie. Oba zjawiska traktowane są jako uzależnienia i w tym kierunku też leczone przez specjalistów.
Powiązane artykuły:
