Narkotyki to środki psychoaktywne, które przy każdym zażyciu oddziałują na ludzki organizm. Mają wpływ na ludzki mózg, układ nerwowy, ale również krwionośny i odpornościowy. Polskie prawodawstwo nie stosuje żadnego podziału narkotyków, ale powszechnie dzieli się je na: miękkie, zwane także lekkimi, i twarde, czyli ciężkie. W takiej klasyfikacji wyznacznikiem jest stopień uzależniania oraz ilość szkodliwych następstw ich przyjmowania.
Mimo tego, że coraz większy nacisk kładzie się na uświadamianie i informowanie o niszczycielskich skutkach ich przyjmowania, są coraz częściej zażywane. Dlaczego i jaki mają wpływ na organizm?
Opioidy – charakterystyka i działanie
Jednym z rodzajów środków ciężkich są opioidy. Do tej grupy zaliczane są między innymi: morfina, opium i kodeina — często wykorzystywane w medycynie jako środki przeciwbólowe. Morfina wykorzystywana jest również jakoś środek łagodzący duszności przy ciężkich obrzękach płuc oraz w niektórych przypadkach niewydolności krążeniowej. Heroina jest pochodną morfiny pochodzącą z modyfikacji chemicznej. Ich działanie jest prawie natychmiastowe. Krótkotrwałymi skutkami ich zażycia mogą być: euforia, dobre samopoczucie, senność, odprężenie, spowolnienie oddechu, zmniejszenie uczucia bólu. Środki te już od pierwszych dawek powodują uzależnienie psychiczne, fizyczne i emocjonalne, a wzrost tolerancji skutkuje przyjmowaniem coraz większych dawek. Odstawienie ich powoduje zespół abstynencyjny, w którym występować mogą: wymioty, ból, zaburzenia snu i łaknienia, zmiany nastrojów. Skutkami dłuższego przyjmowania tych środków mogą być zakażenie wirusem HIV, HCV, zapalenie płuc, ropienie, martwicze zapalenie tkanek, zapalenie mięśnia sercowego, a także psychozy i zaburzenia depresyjne. Istnieje również zagrożenie śmierci w wyniku przedawkowania.
Kokaina – wpływ na organizm
Kokaina zaliczana jest do środków silnie pobudzających. Działa dodatnio na poziom dopaminy odpowiedzialnej za ośrodki przyjemności w mózgu. Powoduje wzrost pewności siebie, spostrzegawczości i popędu seksualnego, euforię, przyspiesza procesy intelektualne, a zmniejsza niepokój, lęk, poczucie zmęczenia i senności oraz powoduje zanik instynktu samozachowawczego (co może prowadzić do zachowań niebezpiecznych i autodestrukcyjnych). Długotrwałe jej stosowanie powoduje znaczne wyniszczenie organizmu, takie jak obniżenie odporności przez brak snu i łaknienia, zniszczenie błony śluzowej, zwiększenie ciśnienia (co prowadzi do: miażdżycy, udaru, zawału), ale również powoduje depresję, zmiany osobowości, stany lękowe. Przedawkowanie prowadzi do śmierci.
Amfetamina i metamfetamina
Amfetamina jest środkiem oddziałującym podobnie do kokainy, ale przynoszącym dłuższe pobudzenie. Po zażyciu odczuwalny jest znaczny przypływ energii, euforia, brak poczucia zmęczenia i głodu, zwiększenie siły fizycznej, wzrost pewności siebie i koncentracji. Jednocześnie wzrasta drażliwość, agresja, nerwowość. Skutkami niepożądanymi, a zdarzającymi się, są nadciśnienie, zaburzenia erekcji, spadek masy ciała, nieostre widzenie, bóle brzucha, a także psychoza, urojenia, depresja, omamy wzrokowe i słuchowe. Przedawkowanie może prowadzić do zapaści krążeniowej, udaru mózgu lub paraliżu mięśni oddechowych, który prowadzi do uduszenia. Metamfetamina będąca pochodną amfetaminy, ma jeszcze silniejsze działanie psychoaktywne, a stan po jej zażyciu jest intensywniejszy. Skutki przyjmowania tego narkotyku są najbardziej toksyczne i wyniszczające dla organizmu. Wszystkie konsekwencje następują bardzo szybko: uszkodzenia mózgu, obciążenie serca, obumieranie układu nerwowego, owrzodzenia (najczęściej rozdrapywane do krwi, tworzące trudno gojące się rany), utrata wagi, halucynacje, paranoja, stany lękowe i wiele innych.
Celem zażycia narkotyków zdaje się dobra zabawa, odprężenie czy nowe doznania. Jednakże każda podjęta decyzja o przyjęciu, doprowadzić może do walki o własne zdrowie, dobre imię, a nawet życie. Nawet dawki terapeutyczne, przyjmowane ze względów medycznych, prowadzić mogą do nieodwracalnych zmian w organizmie. Zrozumiałe wydaje się przyjmowanie ich ze względów zdrowotnych, pod stałą opieką lekarza. Niestety, stanowią one niewielki procent wszystkich przypadków. Istnieje przekonanie, że od pierwszego zażycia nie jest się w stanie uzależnić. Stwierdzenie nie jest prawdziwe, ponieważ okazuje się, że silniejsze od uzależnienia fizycznego, jest uzależnienie psychiczne. Warto zastanowić się za każdym razem, czy to przy pierwszym, czy każdym kolejnym zażyciu, czy warto. Czy wybrać chwilową przyjemność, czy znacznie wydłużyć horyzont czasowy i spojrzeć długofalowo?