Jakie są metody leczenia alkoholizmu?

Detoksykacja – wstęp do leczenia uzależnienia od alkoholu

Zanim osoba zmagająca się z chorobą alkoholową podda się psychoterapii, zwykle wcześniej jest przeprowadzane specjalistyczne odtrucie. Jest ono konieczne, aby zminimalizować objawy towarzyszące tzw. zespołowi abstynencyjnemu, które pojawia się po długich okresach przyjmowania napojów wysokoprocentowych. Z racji bezpieczeństwa detoks powinien odbywać się pod kontrolą lekarzy, którzy mogą na bieżąco sprawdzać, co dzieje się z pacjentem. Samo odtruwanie polega na oczyszczeniu organizmu z zalegających w nim toksyn i metabolitów, które stanowią pozostałość długotrwałego nadużywania trunków wyskokowych. Pacjent otrzymuje witaminy oraz minerały, które mają za zadanie wyrównanie zaburzeń oraz uregulowanie gospodarki elektrolitowej. W przypadku wystąpienia powikłań takich jak np. drgawki czy zaburzenia świadomości może być konieczne wdrożenie odpowiednich środków farmakologicznych.

Psychoterapia – podstawowa forma leczenia alkoholizmu

Pomimo postępów w zakresie farmakologii wciąż jedną z najpopularniejszych metod leczenia choroby alkoholowej jest psychoterapia. Zadaniem terapeutów w pierwszej kolejności jest uświadomienie pacjentowi jego problemu, a następnie zmotywowanie go do terapii i trwania w trzeźwości.

Najważniejsze cele psychoterapii w leczeniu alkoholizmu to:

• zachowanie trwałej abstynencji,
• poprawa zdrowia psychicznego oraz fizycznego,,
• nauka umiejętności niezbędnych do samodzielnego rozwiązywania problemów bez konieczności sięgania po alkohol.,

Warto zaznaczyć, że psychoterapia służy nie tylko poprawie dobrostanu i zdrowia psychicznego, ale może także dotyczyć sposobów radzenia sobie z uciążliwymi przekonaniami, zachowaniami, myślami, emocjami czy obsesjami. Technika, plan, a także forma pomocy psychologicznej w dużej mierze zależy od nurtu oraz podejścia psychoterapeutycznego. Najczęściej praktykowana jest psychoterapia indywidualna, polegająca na kilkudziesięciominutowych spotkaniach z terapeutą. W niektórych podejściach, np. poznawczo-behawioralnym pacjent może dodatkowo otrzymywać od psychoterapeuty różne zadania do realizacji między spotkaniami, które zwiększają skuteczność leczenia. Czas, jaki jest niezbędny do przeprowadzenia skutecznej terapii w przypadku choroby alkoholowej, wynosi od osiemnastu do dwudziestu czterech miesięcy.

Pozostałe metody leczenia choroby alkoholowej

Oprócz leczenia alkoholizmu za pomocą psychoterapii odbywającej się w placówkach ambulatoryjnych lub stacjonarnych w Polsce istnieją także inne metody samopomocy, do których należą:

• Ruch Anonimowych Alkoholików,
• Stowarzyszenia Abstynentów,
• Kluby Pacjenta.

Wspólnota Anonimowych Alkoholików obejmuje kobiety i mężczyzn, którzy dzielą się nawzajem swoimi doświadczeniami i siłą, aby wspólnie rozwiązywać problemy oraz nieść pomoc innym w wyzdrowieniu z alkoholizmu. Jedynym warunkiem uczestnictwa w takim ruchu jest zaprzestanie picia. W wielu polskich miastach działają także różnego rodzaju stowarzyszenia abstynenckie, które stanowią miejsca otwarte dla wszystkich osób dotkniętych chorobą alkoholową, mając za zadanie propagowanie postaw związanych z trzeźwością. Alkoholicy mogą ponadto korzystać z Klubów Pacjenta, w których mogą liczyć na życzliwe wsparcie, doradzanie oraz pocieszanie. W ostatnim czasie dużą popularnością w leczeniu alkoholizmu cieszy się także farmakoterapia, jednak trzeba pamiętać, że stosowanie leków powinno być raczej dodatkowym niż głównym elementem terapii. Wszystko po to, aby nie stwarzać pozorów, że środki farmakologiczne mogą stanowić jedyną metodę leczenia choroby alkoholowej.

Podsumowanie

Leczenie alkoholizmu jest procesem żmudnym i długotrwałym, mogącym trwać latami. Warto wiedzieć, że leczenie choroby alkoholowej jest dobrowolne, jednak są sytuacje, w których osoba uzależniona może zostać wysłana na nie przez sąd (tzw. przymusowe leczenie odwykowe). Terapia wymaga także zaangażowania się najbliższych osób, dzięki którym alkoholik może rozpocząć proces leczenia. Trzeba jednak pamiętać, że najważniejsza i ostateczna decyzja zawsze należy do osoby uzależnionej.