ZADZWOŃ TERAZ: 533 221 555

Prywatny Ośrodek Leczenia Uzależnień i Współuzależnienia

533 221 555 czynne 24/7 You TubeGoogle Plus

wtorek, 05 listopad 2019

Przymusowe leczenie alkoholizmu

Wśród uzależnień XXI w. alkoholizm jest zdecydowanie dominującym. Dotyczy on nie tylko osób wychowujących się w patologicznych rodzinach czy środowiskach. Coraz częściej staje się problemem nastolatków oraz osób pełniących na co dzień wysokie stanowiska w firmach, na uczelniach, w instytucjach publicznych. Z racji tego, że jest chorobą przewlekłą, wymaga specjalistycznego leczenia odwykowego. Dobrowolne poddanie mu się przez alkoholika jest najbardziej komfortową sytuacją zarówno dla niego, jak i całej rodziny. Znacznie trudniejszym procesem jest skierowanie kogoś na przymusowe leczenie, które dopuszcza Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Czy alkoholika można wysłać na przymusowy odwyk? Problem alkoholizmu dotyka wielu sfer codziennego życia i najbliższych. Pociąga za sobą różne konsekwencje materialne, społeczne, jak i pod względem psychologicznym. Jeśli alkoholik nie chce samodzielnie podjąć terapii, wówczas działania w tym kierunku mogą rozpocząć członkowie jego rodziny i skierować go na przymusowy odwyk. Często osoba uzależniona nie zdaje sobie sprawy z tego, że potrzebuje pomocy, a próby jej uświadomienia tego nie są skuteczne. Dlatego właśnie można skorzystać z innych rozwiązań. Jeszcze do niedawna ww. ustawa przewidywała przymusowe leczenie odwykowe. Jednak jej ostatnie regulacje pozwalają sądowi jedynie zobowiązać osobę uzależnioną do podjęcia terapii. Oznacza to, że coraz trudniej będzie skierować na przymusowe leczenie alkoholika bez jego zgody. Wynika to przede wszystkim z tego, że bardzo wielu alkoholików, wobec których wydano orzeczenie sądowe o przymusowym leczeniu, nie stawiało się na nie. Tymczasem koszty przymusowego leczenia w specjalistycznych placówkach są bardzo duże.Likwidacja tego obowiązku może przyniesie oszczędności, ale czy doprowadzi do rozwiązywania problemów alkoholowych, które stanowią zagrożenie dla społeczeństwa?

Jak wysłać alkoholika na przymusowe leczenie?

Aby doprowadzić do przymusowego leczenia problemów alkoholowych, musi zaistnieć jedna z poniższych okoliczności:

  • doprowadzenie do rozkładu życia rodzinnego,
  • uchylanie się od pracy,
  • demoralizowanie nieletnich,
  • systematyczne zakłócanie spokoju lub porządku publicznego.

Jeśli choć jedna z tych przesłanek ma miejsce, wówczas małżonek, inny członek rodziny alkoholika, inna osoba lub instytucja może złożyć wniosek do gminnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania bądź pobytu osoby uzależnionej. Tylko ona lub prokurator mają możliwość wystąpić z wnioskiem o zbadanie alkoholika przez biegłego psychologa bądź psychiatrę pod kątem uzależnienia i skierowania na leczenie odwykowe. Oni również określają formę leczenia, czy ma być:

  • niestacjonarne,
  • stacjonarne – czyli w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego.

Jak udowodnić, że przymusowe leczenie alkoholika jest konieczne?

Do złożonego wniosku trzeba również dołączyć uzasadnienie oraz stosowne dowody, które będą potwierdzały, że skierowanie na leczenie przymusowe jest wskazane. W tym przypadku przydać się mogą:

  • zeznania świadków – członków rodziny, znajomych, sąsiadów, którzy potwierdzą, że doszło do rozkładu pożycia małżeńskiego lub życia rodzinnego przez uzależnionego małżonka,
  • uchylania się od pracy czy demoralizacji nieletnich;
  • notatki z interwencji policyjnych, w których wskazane jest agresywne zachowanie się uzależnionej osoby i zakłócanie przez nią porządku publicznego;
  • notatki z izb wytrzeźwień,
  • opinie pedagoga szkolnego,
  • opinie psychologa,
  • dokumentacja lekarska,
  • wyroki ze spraw karnych.

O przymusowym leczeniu alkoholika decyduje sąd. Decyzję o zobowiązaniu alkoholika do leczenia w ośrodku podjąć może tylko sąd rejonowy. Zanim jednak to zrobi, wysłuchuje jeszcze osobę uzależnioną. Jeśli brak jest odpowiedniej opinii biegłych, wówczas ten organ decyduje o poddaniu się alkoholika odpowiednim badaniom. Może też zarządzić skierowanie go na obserwację do zakładu leczniczego, pomimo poznania oceny biegłego psychologa czy psychiatry. Nie może ona jednak trwać dłużej niż dwa tygodnie. Przedłużane jest w skrajnych przypadkach do 6 tygodni. Rozprawa dotycząca wydania orzeczenia o zobowiązaniu do poddania się obowiązkowemu leczeniu odwykowemu ma miejsce w ciągu miesiąca od złożenia wniosku. Jeśli osoba uzależniona nie stawi się na odwyk, wówczas jest doprowadzona przymusowo przez policję. Na czas leczenia może ona zostać poddana nadzorowi kuratorskiemu. W czasie jego trwania alkoholik ma obowiązek zgłaszać się na wezwanie sądu lub kuratora i wykonywać ich polecenia. Jeśli sąd uzna, że osoba, wobec której orzeczony został przymus leczenia alkoholowego, z racji swojego nałogu wymaga ubezwłasnowolnienia, to zawiadamia wówczas właściwego prokuratora. W przypadku takiego postanowienia alkoholik trafia do domu pomocy społecznej dla osób uzależnionych od alkoholu lub obejmowany jest inną formą stałej opieki np. w ośrodku leczenia uzależnień.

Przymusowe leczenie uzależnienia od alkoholu

Jeśli alkoholik nie zgłosi się dobrowolnie na leczenie odwykowe to sąd może zastosować środki przymusu, czyli doprowadzenie go przez policję. Leczenie może trwać maksymalnie 2 lata od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o skierowaniu na leczenie. Jeśli zajdzie potrzeba ponownego wysłania osoby uzależnionej na terapię, to może to nastąpić dopiero po 3 miesiącach od zakończenia dotychczasowego poddania się leczeniu. Osoba uzależniona nie ponosi z tego tytułu kosztów. Na czym polega przymusowe leczenie alkoholowe? Procedura w tym zakresie jest taka sama jak w przypadku dobrowolnego poddania się terapii odwykowej. Zazwyczaj pierwszym krokiem jest odtruwanie. To inaczej leczenie fizycznych skutków uzależnienia, które ma na celu przyzwyczajenie organizmu do funkcjonowania bez etanolu. Kilku lub kilkunastodniowy detoks oczyszcza, a zadaniem zespołu specjalistów jest przywrócenie równowagi płynów, elektrolitów i witamin. Dla złagodzenia objawów występującego wówczas zespołu abstynencyjnego pacjentowi podawane są leki przeciwbólowe i uspokajające. W odwyku najważniejsza jest jednak psychoterapia. Jej pozytywne zakończenie zwiększa szansę na to, aby rozpocząć poza murami ośrodka nowe życie w abstynencji. Przyznanie się przed samym sobą, że jest się alkoholikiem, jest bardzo trudnym krokiem, ale niezbędnym do tego, aby zrozumieć, jak nałóg działa niszcząco na niego i bliskie mu osoby i jak ważna jest wola poddania się leczeniu i rozwiązywania problemów.

Ocena: 5

Wszystkich ocen: 62

Skomentuj