Jak uniknąć uzależnienia od hazardu?

• - psychicznymi – depresja, bezsenność, zażywanie środków psychoaktywnych itd.,
• - fizycznymi – np. bóle głowy, problemy z właściwym odżywianiem się,
• - rodzinnymi i małżeńskimi – konflikty z członkami rodziny, zaniedbywanie dzieci, przemoc psychiczna/fizyczna, separacja, rozwód itp.,
• - finansowymi – m.in. zadłużenia, utrata pracy, utrata stałego źródła dochodów, bankructwo,
• - z nauką – problemy z koncentracją, opuszczanie zajęć itd.
• - prawnymi – np. kradzieże, oszustwa, sprawy karne.

Grupa ryzyka

Z badań wynika, że w grupie największego ryzyka uzależnienia od hazardu są głównie samotni mężczyźni w wieku ok. 30 lat. Sama przygoda z hazardem często zaczyna się jednak już w okresie młodzieńczym. Rodzinne wzorce, brak innych zainteresowań, dostępność gier hazardowych – salony gier, kasyna tradycyjne i online… Wpływ na rozwój hazardu ma wiele czynników. Są to:

• - czynniki biologiczne – małe stężenie serotoniny, niedobór neuroprzekaźnika – dopaminy,
• - czynniki psychologiczne – zaburzenia własnej samooceny (narcystyczne), relacji z innymi, nieregularne stany pobudzenia,
• - czynniki duchowe,
• - czynniki społeczne (środowiskowe) – dzieci hazardzistów bardziej narażone na uzależnienie, a zwłaszcza w przypadku, gdy hazardzistą jest ojciec, gdy mowa o niepełnej rodzinie z zaburzeniami w stosunkach z ojcem, gdy w rodzinie pojawiają się problemy z alkoholem lub narkotykami itd.

Często siłą napędową w hazardzie jest chęć przeżywania wielkich emocji. Bodźcem, który pcha w kierunku hazardu, jest z pewnością duża wygrana – daje poczucie mocy, „nakręca” do dalszej gry. Za przyczynę uważa się także wyjątkowo przykre doświadczenia życiowe. Mogą to być problemy w związku, w pracy, separacja, śmierć bliskiej osoby, doświadczenie przemocy itd.

Jasne zasady bezpieczeństwa

Jak więc grać, żeby się nie uzależnić? Żeby nie sprawić problemów sobie i najbliższym? Hazard, z racji tego, że jest ryzykownym hobby, powinien mieć określone zasady. Tylko ich przestrzeganie może być gwarancją, że będziesz uprawiał go w bezpieczny sposób. To kilka z nich:

• - musisz określić, ile czasu będziesz spędzał na graniu i jaką kwotę pieniędzy maksymalnie na to przeznaczysz,
• - jeśli przegrasz – zaakceptuj ten fakt i nie próbuj odzyskać tego, co straciłeś,
• - nie graj, jeśli zamierasz w ten sposób spłacić długi lub zarabiać,
• - nie łącz hazardu z innymi używkami – alkoholem, narkotykami,
• - nie pożyczaj od innych pieniędzy na granie,
• - nie wydawaj rodzinnych oszczędności na gry hazardowe,
• - niech hazard będzie na równi z innymi przyjemnościami i zainteresowaniami, niech nie stanie się rzeczą dominującą,
• - nie uciekaj w hazard, jeśli masz problemy rodzinne, zawodowe lub jakiekolwiek inne,
• - nie stawiaj hazardu wyżej niż rodziny, pracy, zdrowia i swojej reputacji.

Stworzenie dla siebie tych ograniczeń i odpowiednie ustawienie priorytetów to szansa na to, aby nie wpaść w sidła nałogu.

• 1. Czy zdarzyło Ci się tracić czas przeznaczony na pracę lub szkołę na gry hazardowe?
• 2. Czy hazard sprawił, że Twoje życie rodzinne stało się nieszczęśliwe?
• 3. Czy hazard ma/miał wpływ na Twoją reputację?
• 4. Czy kiedykolwiek odczuwałeś wyrzuty sumienia po hazardzie?
• 5. Czy zdarzyło Ci się uprawiałeś hazard, żeby zdobyć pieniądze na spłatę długów lub rozwiązać inne finansowe kłopoty?
• 6. Czy hazard sprawia, że masz mniejsze ambicje lub jesteś mniej skuteczny?
• 7. Czy, jeśli przegrałeś, to czujesz, że musisz zagrać ponownie, aby odrobić straty?
• 8. Czy po zwycięskiej grze odczuwasz silne pragnienie, aby wrócić i wygrywać jeszcze więcej?
• 9. Czy zdarzyło Ci się często uprawiać hazard aż do ostatniej złotówki?
• 10. Czy pożyczałeś jakąkolwiek kwotę, aby sfinansować swój hazard?
• 11. Czy kiedykolwiek sprzedałeś coś, aby mieć środki na gry hazardowe?
• 12. Czy kwestia przeznaczenia "hazardowych pieniędzy" na normalne wydatki wzbudziła twoją niechęć?
• 13. Czy hazard wpłynął na to, że przestałeś troszczyć się o dobrobyt rodziny i własny?
• 14. Czy kiedykolwiek uprawiałeś hazard dłużej niż to zaplanowałeś?
• 15. Czy kiedykolwiek zdarzyło się, że hazard był dla Ciebie ucieczką od zmartwień i kłopotów?
• 16. Czy popełniłeś jakiś nielegalny czyn lub brałeś go pod uwagę, aby mieć za co grać?
• 17. Czy uprawianie hazardu wpływa na Twoje kłopoty ze snem?
• 18. Czy sprzeczki, rozczarowania, frustracje są bodźcem do tego, aby zagrać?
• 19. Czy kiedykolwiek miałeś ochotę, aby świętować jakieś szczęśliwe dla Ciebie zdarzenie poprzez kilkugodzinne uprawianie hazardu?
• 20. Czy kiedykolwiek przez hazard brałeś pod uwagę autodestrukcję lub samobójstwo?

Bilans strat i zysków

Przez hazard można stracić osoby najbliższe, poczucie własnej wartości, czas i pieniądze, które zostały zainwestowane w nałogowe granie. Jednak w każdej chwili można jeszcze zawrócić z tej ścieżki. Nawet jeśli dopadają Cię mieszane uczucia i myślisz, że może jednak wymarzona wygrana jest gdzieś blisko… Nałogowy hazard jest do zatrzymania i zaleczenia! Jednak z punktu widzenia dzisiejszej wiedzy medycznej i terapeutycznej – nie jest możliwy do całkowitego wyleczenia. W praktyce oznacza to, że nałogowy gracz nie miałby znowu możliwość okazjonalnego grania – tym razem kontrolowalnego, w sposób, który nie zagrażałby ani interesom osoby grającej, ani jej bliskim. Nałogowi hazardziści muszą trwale zaprzestać grania. Nie jest to łatwe, bo hazard należy do uzależnień nawracających.