Czy zajadasz stres?

Jedzenie może towarzyszyć wielu emocjom, chociaż często nie zdajemy sobie z tego sprawy. Wiele mówi się o alkoholizmie czy narkomanii, natomiast z kompulsywnym objadaniem się jest inaczej. Właściwie dopiero od niedawna akceptowany jest fakt, że od jedzenia można być uzależnionym.

Kogo dotyczy problem emocjonalnego jedzenia?

Problem emocjonalnego jedzenia może dotyczyć praktycznie każdego, bez względu na wiek, płeć czy zainteresowania. Jak się okazuje, pożywienie jest istotne nie tylko dla ciała, ale również dla psychiki. Kłopot zaczyna się jednak w momencie, gdy zaczynamy nad tym tracić kontrolę. Osoba zdająca sobie sprawę, że je w sposób szkodliwy, nadal kontynuuje takie zachowanie. Wówczas powstaje problem zarówno ze strony fizycznej, jak i psychicznej.

Osoby, u których zdiagnozowano depresję, a także cierpiące z powodu samotności czy niskiej samooceny, po spożyciu dużej ilości określonych pokarmów (na przykład słodyczy) mogą czuć się znacznie lepiej. To oczywiście chwilowe doznanie, jednak lepszy nastrój może być przyczyną coraz bardziej częstego powracania do tej chwilowej przyjemności. Osoba uzależniona od kompulsywnego objadania się będzie do niego wracać, by świadomie lub nieświadomie znów poczuć się lepiej.

Objawy kompulsywnego objadania się

Jedzenie kompulsywne stanowi rodzaj zaburzenia odżywiania, które można rozpoznać po kilku symptomach. Takie niekontrolowane spożywanie pokarmów najczęściej ma podłoże psychologiczne i jest związane z problemami emocjonalnymi. Objadanie zazwyczaj ma miejsce w samotności, w ukryciu przed światem.

Na pierwszy rzut oka, objawy emocjonalnego jedzenia mogą przypominać bulimię. Jednak osoby cierpiące z powodu kompulsywnego objadania się nie stosują środków przeczyszczających po napadzie. Pojawia się natomiast poczucie winy. Charakterystyczne dla emocjonalnego jedzenia jest także: jednorazowe spożywanie zbyt dużych ilości pożywienia, utrata kontroli nad jedzeniem oraz jedzenie do momentu wystąpienia objawów przejedzenia się.

Jak uwolnić się od niezdrowych nawyków?

Konsekwencją kompulsywnego objadania jest nie tylko nadwaga czy inne problemy fizyczne. Zaburzenie to może prowadzić także do kłopotów psychicznych i społecznych, dlatego tak ważne jest niesienie pomocy wszystkim tym, którzy nie radzą sobie z emocjonalnym jedzeniem.

Leczenie kompulsywnego objadania zazwyczaj jest prowadzone w formie psychoterapii. Jego celem jest odzyskanie kontroli nad spożywanymi posiłkami, polega również na przywróceniu świadomości własnych emocji. Psychoterapeuta pomaga ponadto we wprowadzeniu nowej, racjonalnej diety, stanowiącej podstawę prawidłowego funkcjonowania organizmu. Problem emocjonalnego jedzenia można wyleczyć, chociaż jest to proces długotrwały i wymagający dużego zaangażowania ze strony pacjenta.

Powiązane artykuły:

• Binge eating i compulsive overeating – czym są i jak je odróżnić?
• Na czym polega zespół kompulsywnego objadania się?