Czym jest nerwica?

Zmora naszej cywilizacji

Wymogi, stawiane w dzisiejszych czasach, zwłaszcza młodym ludziom, wywołują zaburzenia lękowe. Dyplomy kilku uczelni często nie gwarantują żadnej pracy, tym bardziej tej dobrze płatnej. Pomimo posiadanej wiedzy absolwenci boją się tego, w jaki sposób zostaną odebrani, czy sobie poradzą, czy się nadają do określonego zawodu. Te lęki przekładają się również na życie osobiste – czy spodobam się osobie, z którą jestem umówiony na randkę etc. Narastający dyskomfort wewnętrzny sprawia, że ludzie nie realizują się zawodowo, społecznie czy rodzinnie. Na nerwicę częściej chorują osoby, które są bardziej skoncentrowane na sobie, na własnych problemach, emocjach, którym się wydaje, że cierpią bardziej niż inni. Może być to również schorzenie przekazane genetycznie.

Od histerii, przez natręctwa aż po urazy

Wyróżnia się różne rodzaje nerwicy:

• - nerwica histeryczna – charakteryzuje osoby, które wyszukują u siebie różnych chorób i często chodzą do lekarza. Diagnoza, że nic im nie dolega, wywołuje u nich złość. U osób cierpiących na nerwicę histeryczną mogą występować m.in. napady przypominające atak padaczki, drżenie, niedowład, porażenia, utrata przytomności, problemy z oddychaniem, tymczasowa głuchota. Ten stan zdrowia chorzy wykorzystują świadomie lub nieświadomie, aby zwrócić na siebie uwagę innych. Dolegliwości żołądka i dwunastnicy to przykłady typowych zaburzeń nerwicowych, których efektem może być choroba wrzodowa;
• - nerwica lękowa – osoby, które na nią cierpią przez lata tłumią w sobie różne emocje aż do momentu, w którym pojawi się napięcie, niepokój i poczucie zagrożenia. Obawiają się o życie najbliższych, wybuchu bomby atomowej, tego, co myślą o nich inni. Tym lękom towarzyszyć może nadmierna potliwość, drżenie rąk, nóg, trudności w oddychaniu, bóle w klatce piersiowej;
• - nerwica neurasteniczna – wyróżnia ją zmienność nastrojów – od porannej złości spowodowanej potrzebą pójścia do pracy po poprawę samopoczucia popołudniu. Może też być wynikiem utrwalonego negatywnego nastawienia do otoczenia. Jej postać hipersteniczną cechuje nadpobudliwość, silne reakcje emocjonalne. Z kolei przewlekłe zmęczenie, problemy z koncentracją, pamięcią czy zaburzenia snu mogą charakteryzować nerwicę hiposteniczną;
• - nerwica natręctw – czyli zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, wiąże się często ze stałymi rytuałami lub czynnościami – m.in. obsesyjnego mycia rąk, układania rzeczy pod przysłowiową „linijkę”, systematyczne przeliczanie przedmiotów, kilkakrotne wracanie się do domu, aby sprawdzić czy się wyłączyło np. gaz. Za takim zachowaniem skrywane są różnego typu lęki. Cierpią na nią np. osoby, które miały tzw. „zimny chów”, nie radzą sobie ze stresem, młode mamy;
• - nerwica pourazowa – drżenie rąk, zawroty i bóle głowy to efekty, które mogą pojawić się u osób, które uległy wypadkowi i mogą świadczyć o zmianach organicznych w mózgu (co sprawdza się w badaniach) lub nerwicy pourazowej. Mogą się nasilić w przypadku chorych starających się o rentę czy odszkodowanie;
• - nerwice wegetatywne – to skutek długotrwałego stresu lub innych silnych bodźców, które przekładają się na zaburzenia w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych np. układu krwionośnego (nadciśnienie tętnicze) czy trawienia (wrzody żołądka).

Z wizytą u lekarza

Gdy więc pojawia się lęk, któremu zaczynają towarzyszyć również dolegliwości fizyczne, warto zgłosić się do lekarza. Zarówno badania pod kątem choroby somatycznej (aby wyeliminować choroby kardiologiczne, układu pokarmowego etc.), jak i wizyta u psychologa pozwolą określić czy jest to nerwica i jaki jest jej typ. Łagodne stany lękowe leczy się np. terapią behawioralno-poznawczą lub interpersonalną (indywidualnie lub w grupie). Na ostre napady nerwicowe lub jej genetyczną postać często lekarze przepisują leki – doraźnie lub na dłuższy okres leczenia.