Z jakimi problemami borykają się Dorosłe Dzieci Alkoholików?

Kim są Dorosłe Dzieci Alkoholików?

Pojęcie to dotyczy osób dorosłych, które wychowywały się w rodzinach z problemem alkoholowym. Funkcjonując w nich, nie miały tak naprawdę szczęśliwego dzieciństwa, ponieważ musiały szybko dorosnąć i zmierzyć się z różnymi formami agresywnych zachowań, przemocą domową, zaniedbywaniem ze strony rodziców itp. Dorosłe Dzieci Alkoholików (określane także mianem DDA) to osoby, które dorastały w systemach rodzinnych, które nie realizowały swoich podstawowych funkcji takich jak, chociażby:

• przekazywanie właściwych wzorców zachowania,
• zaspokajanie potrzeby bezpieczeństwa,
• zapewnianie poczucia bycia kochanym, potrzebnym, docenianym,
• nieakceptowanie przemocy psychicznej i fizycznej,
• prezentowanie prawidłowych wzorców komunikowania się z ludźmi i wchodzenia w relacje międzyludzkie.

Dorosłe Dzieci Alkoholików w okresie dzieciństwa i dojrzewania same musiały brać za siebie odpowiedzialność, gdyż ich rodzice nie spełniali we właściwy sposób funkcji wychowawczych. Takie zachowania niejednokrotnie są związane z wieloma problemami już w okresie młodzieńczym, spośród których można wymienić ucieczki z domu, trudności z nauką, nadpobudliwość, jąkanie, przedwczesną ciążę, kontakty z sądem dla nieletnich itp. Jakie cechy są charakterystyczne dla Dorosłych Dzieci Alkoholików? Jednym z poważniejszych skutków wzrastania w rodzinie, w której jedno z rodziców lub obydwoje, nadużywali alkoholu, może być powstanie zespołu cech stale obecnych w dorosłym życiu Dorosłego Dziecka Alkoholików. Na charakterystykę tego zespołu składają się następujące cechy:

• zgadywanie, domyślanie się, jakie zachowania są normalne – przez to, że Dorosłe Dzieci Alkoholików dorastają w patologicznym środowisku, nie są w stanie rozróżnić, które zachowania są prawidłowe, a które niewłaściwe,
• kłamanie nawet w sytuacji, kiedy można powiedzieć prawdę – ta cecha jest związana z tym, że w systemie rodzinnym, w którym wychowywały się osoby z syndromem DDA, kłamstwo stanowiło normę i wielokrotnie pozwalało im przetrwać,
• trudności z przeprowadzaniem swoich zamiarów od początku do końca – Dorosłe Dzieci Alkoholików nie mogły liczyć na życzliwe wsparcie rodziców, nie otrzymywały też pochwał czy zachęt, to spowodowało, że nie są do końca przekonane o realizacji swoich planów podejmowanych w dorosłym życiu,
• bezlitosne osądzanie – to kolejna cecha, która często towarzyszy dorosłym osobom wychowywanym w rodzinach z problemem alkoholowym, jest związana z tym, że w środowisku rodzinnym podlegały nadmiernej i częstej krytyce, na skutek czego przejawiają negatywne uczucia wobec własnej osoby,
• trudności z nawiązywaniem bliskich relacji – wynika to głównie z braku poczucia bezpieczeństwa oraz strachu przed odrzuceniem, w ich relacjach bardzo często dominuje brak zaufania.

Z jakimi jeszcze problemami zmagają się Dorosłe Dzieci Alkoholików?

Osoby, które wychowywały się w rodzinie, w której pojawiło się uzależnienie od alkoholu, to jednostki starające się utrzymać kontrolę nad swoimi zachowaniami oraz uczuciami. Takim osobom niejednokrotnie towarzyszy poczucie winy, a także niezdolność do odprężenia się czy poddania się spontanicznej zabawie. Warto też dodać, że Dorosłe Dzieci Alkoholików bardzo często zmagają się z zaniżoną samooceną, co oznacza, że takie osoby wstydzą się za siebie przez całe swoje życie. Z poczuciem niższości zwykle sobie radzą na dwa sposoby – poprzez perfekcyjne zachowania, czyli stawianie sobie bardzo wysokich wymagań lub poprzez zachowania unikowe, oznaczające wycofywanie się z trudnych przedsięwzięć.

Podsumowanie

Osoby wychowujące się w rodzinach alkoholowych są niejako ofiarami nałogów swoich rodziców. Trzeba jednak pamiętać, że wiele Dzieci Dorosłych Alkoholików dobrze radzi sobie w dorosłym życiu, nie borykając się z wyżej wymienionymi problemami. Osoby, które nie są w stanie wymazać traumatycznych przeżyć z dzieciństwa ze swojej pamięci i zmagają się z różnego rodzaju trudnościami emocjonalnymi czy społecznymi, mogą zdecydować się na podjęcie terapii DDA. Jest to zwykle terapia krótkoterminowa, która pozwala nazwać i uporządkować określone przeżycia z dzieciństwa, zdjąć poczucie winy i podnieść satysfakcję z dorosłego życia.